7 جولای، روز جهانی تعاونی ها
تولید و مصرف پایدار، موضوع سال 2018 اتحادیه بین‌المللی تعاونی است که با شعار "ساخت جوامع پایدار به دست تعاونی‌ها" همراه است. برای دسترسی به اطلاعات بیشتر فایل PDF را دانلود کنید.
گروه برنامه‌ریزی اجتماعی که از زیرشاخه‌های رشته علوم‌اجتماعی محسوب می‌شود، سال‌هاست در دانشگاه‌های معتبری چون دانشگاه علامه‌طباطبایی و دانشگاه تهران برپاست و به جذب و تربیت دانشجو در مقاطع مختلف می‌پردازد. اما در این میان آنچه جلب توجه می‌کند، جای خالی متخصصان این حوزه در مناصبی است که مستقیما با سیاستگذاری اجتماعی و برنامه‌ریزی در سطوح کلان کشوری در ارتباط است؛منظور کاربست دانش سیاستگذاری اجتماعی است که میتواند راهگشای کشور به سمت توسعه، رفاه و عدالت‌اجتماعی باشد. البته این حلقه مفقوده را می‌توان در سایر گرایش‌های علوم‌اجتماعی هم مشاهده کرد. بازار آشفته ارز در روزهای اخیر بخش‌های دیگری چون مسکن و طلا را به‌شدت تحت‌تاثیر قرار داد و بیش از پیش ما را متوجه این موضوع کرد که چرا برنامه‌ای اصولی و کارشناسی‌شده برای مقابله با شرایط این‌چنینی وجود ندارد و در شرایط اضطرار هر کسی ساز خود را می‌زند. به سراغ دکتر پویا علاءالدینی، استاد جامعه‌شناسی و عضو هیئت علمی گروه برنامه‌ریزی اجتماعی دانشگاه تهران رفته‌ایم تا ضمن بررسی وضعیت آموزش عالی در ایران در تربیت منابع انسانی، گریزی به رشته برنامه‌ریزی و رفاه‌اجتماعی بزنیم؛ آنچه هست و آنچه باید باشد.
رشته برنامه‌ریزی و رفاه‌اجتماعی به‌عنوان یکی از شاخه‌های حوزه علوم‌اجتماعی با چه هدفی به جذب و تربیت دانشجو می‌پردازد و چه سهمی در سیاستگذاری اجتماعی دارد؟
محتوای معمول رشته رفاه و برنامه‌ریزی اجتماعی در سطح بین‌المللی بیشتر شامل سیاست اجتماعی است که گرایشی بین‌رشته‌ای محسوب می‌شود. در ایران، دولت تمهیدات گسترده‌ای را در زمینه سیاست اجتماعی در دست اجرا دارد. در عین حال معنا و مرزهای سیاست اجتماعی در ایران نه مشخص است و نه چندان مورد توجه. به همین دلیل دانشجو دقیقا نمی‌داند از این رشته چه می‌خواهد. وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری هم دقیقا نمی‌داند این رشته تحصیلی به چه کار می‌آید.
در کشورهای پیشرفته، دولت رفاه‌گستر در ارتباط با مسائل جامعه شکل گرفته و رشد کرده است. فعالیت‌های دولت رفاه‌گستر همان سیاست اجتماعی بوده و مهمترین هدف آن، کاهش نابرابری اجتماعی در مقوله درآمد و بخش‌هایی چون آموزش، بهداشت و مسکن و نیز ایجاد تورهای تامین‌اجتماعی است. دولت رفاه‌گستر با بهره‌گیری از مکانیسم اخذ مالیات، که طبعا از ثروتمندان بیشتر اخذ می‌شود و توزیع آن در جامعه، در برقراری عدالت اجتماعی و کاهش نابرابری‌ها گام برداشته و در عمل هم در کشورهای پیشرفته، توفیق زیادی داشته است.
